آموزش عكاسي

ديافراگم ماكسيمم (ديافراگم بيشينه – maximum aperture) چيست؟ اين پرسش را معمولا از عكاسان تازه كاري مي‌شنويم كه قصد خريد لنز جديدي را دارند و يا مي‌خواهند درك بهتري از عمق ميدان داشته باشند. در اين مطلب لنزك مي‌خواهيم ديافراگم ماكسيمم را تعريف كنيم، بفهميم كدام لنز ها گشودگي ديافراگم بيشتري دارند يا بيشتر باز مي شوند و هر كدام چه نتيجه‌اي را بر عكس شما به همراه خواهد داشت.

لنز هاي پرايم يا لنز هاي زوم حرفه اي ديافراگم باز تري را ارائه مي دهند. اين تصوير ماكسيمم ديافراگم يا بيشينه گشودگي ديافراگم هر يك از اين لنز ها را نشان مي دهد.

براي بزرگنمايي اينفوگرافيك بالا روي آن كليك نماييد و آن را روي دسكتاپ خود ذخيره كنيد. مقصود از وايد بودن در اين تصوير گشودگي دريچه ديافراگم است (دريچه ديافراگم كدام لنز بيشتر باز مي شود). لنز وايد در حقيقت به لنزي گفته مي شود كه فاصله كانوني كمتري داشته باشد.

تنظيمات ديافراگم لنز مقدار نور عبوري را كنترل مي‌كند بنابراين شما مي‌توانيد از اين مشخصه به عنوان بخشي از تنظيمات نوردهي استفاده نماييد.

در نور كم شما مي‌توانيد از ديافراگم بازتري (عدد هاي كوچك تر) استفاده كنيد تا نور بيشتري به سنسور دوربين بتابد و در وضعيت‌هاي پر نور با انتخاب ديافراگم هاي كوچك تر يا بسته تر (ضريب اف هاي بزرگ تر) مي‌توانيد از شدت نور بكاهيد.

البته مولفه‌هاي ديگري نيز براي تنظيم نوردهي وجود دارد كه عبارتند از: سرعت شاتر يا همان زمان نوردهي و ايزو يا همان حساسيت سنسور يا حسگر.

در عمل شما بايد با توجه به وضعيت و سوژه‌‌تان هر سه مولفه يعني ديافراگم، سرعت شاتر و ايزو را تنظيم نماييد.

به اين صورت اگر لنز به نور بيشتري اجازه‌ي ورود دهد، شما مي‌توانيد از سرعت شاتر بيشتري استفاده كنيد و به اين شكل صحنه هاي متحرك به صورتي فريز شده و واضح ثبت مي‌شوند. يا اينكه بدون كاهش سرعت شاتر در وضعيت‌هاي كم نور عكاسي كنيد تا از لرزش دوربين جلوگيري شود.

اگر اين‌ها نيز مشكتان را حل نكرد بايد از مولفه آخر يعني تنظيمات ايزو استفاده نماييد (هرچه ايزو بالاتر، حساسيت سنسور دوربين به نور بيشتر) كه اگر خيلي بالا انتخاب شود، نويز ديجيتال عكس شما را افزايش مي‌دهد.

كنترل خلاقانه

ديافراگم لنز هم بر عمق ميدان تاثير قابل توجهي دارد. هرچه ديافراگم بازتر باشد، عمق ميدان كم تر به نظر مي‌رسد.

براي عكاسي از منظره يا عكاسي كلوزآپ نيازي به ديافراگم هاي خيلي باز وجود ندارد، چون بايد نهايت عمق ميدان موجود را بدست آوريد (بيشتر عكس واضح و شارپ باشد).

از طرف ديگر براي عكاسي ورزشي و پرتره بايد پس زمينه را محو كنيد تا سوژه با وضوح بيشتر و به صورتي متمايز در عكس نمايش يابد و براي دستيابي به اين هدف بايد از محدوده ديافراگم هاي باز (ضريب F هاي كوچك) استفاده كنيد.

به همين علت است كه لنزهاي ملقب به «لنز‌هاي پرتره» و لنزهاي تله فوتو از ديافراگم ماكسيمم بازي برخوردارند و آنها گرانتر هستند، ولي عمق ميدان (DOF) مورد نظر عكاسان حرفه‌اي را ايجاد مي‌كنند.

ديافراگم ماكسيمم: نكات كليدي كه بايد بدانيد

مقادير ديافراگم لنز در بازه‌ي F/16 تا f/11 تا f/8 و الي آخر قرار مي گيرند. در دوربين DSLR شما مي‌توانيد مقادير بينابيني نيز انتخاب كنيد كه به صورت اعداد كوچكتري بين مقادير اصلي نشان داده مي‌شوند.

لنزهاي با كيفيت حرفه‌اي معمولا به نسبت لنز‌هاي معمولي، ديافراگم ماكسيمم بازتري دارند. حتي اگر هر دو فاصله كانوني يكساني داشته باشند.

لنز‌هاي زوم حرفه‌اي معمولا در بازه‌ي زوم، ديافراگم ماكسيمم ثابتي دارند.

لنز‌هاي زوم معمولي در حداكثر زوم تا حداقل زوم، ديافراگم ماكسيمم بسته‌تري دارند.

براي بزرگنمايي اينفوگرافيك بالا روي آن كليك نماييد و آن را روي دسكتاپ خود ذخيره كنيد.

پرتره

با ديافراگم ماكسيمم باز شما قادر خواهيد بود در فضاي بسته‌ عكس‌هايي با پس زمينه‌ي محو ثبت نماييد. همچنين شما مي‌توانيد در وضعيت‌هاي كم نور از سرعت شاتر كمتري استفاده نماييد. براي نمونه با يك لنز فول زوم شما مي‌توانيد سرعت شاتر را بر ۸/۱ثانيه قرار دهيد ولي در همان نور با قرار دادن ديافراگم بر f/1.4 مي‌توانيد عكاسي را با سرعت شاتر ۱۲۵/۱ انجام دهيد.

ورزش

براي عكاسي از ورزش‌هايي همچون فوتبال شما بايد از سرعت شاتر ۵۰۰/۱ يا سريعتر استفاده كنيد تا حركت بازيكن‌ها فريز شده و از محو شدن آنها جلوگيري شود. لنز‌هاي معمولي ۳۰۰-۷۰ ميليمتري Nikon از ماكسيمم ديافراگم f/5.6 در فول زوم برخوردارند ولي لنزهاي حرفه‌اي ۳۰۰ ميليمتري سرعتي سه برابر سريعتر را نيز ارايه مي‌كنند.

شب

سطح نور در شب خيلي پايين است و هميشه سه پايه در دسترس ما نيست. لنزي با ديافراگم باز شما را قادر مي‌سازد تا سرعت شاتر را بر حدي قرار دهيد تا دوربين از هرگونه لرزشي به دور بوده و در عين حال نيازي به افزايش ايزو نيز نباشد. در اين جدول ميزان ايزوي لازم براي عكاسي با ديافراگم ماكسيمم كوچكتر نشان داده شده است.

توضيح علامت‌هاي موجود بر لنز

سمت چپ

۱٫ اول از همه بايد فاصله كانوني را بررسي كنيد. در اينجا همانطور كه مشاهده مي‌كنيد اين لنز از يك بازه‌ي كانوني ۵۵-۱۸ ميليمتري برخوردار است.

۲٫ سپس بايد مشخصه‌ي ماكسيمم ديافراگم را بررسي كنيد كه در اينجا f/3.5-5.6 است.

۳٫ اين نشان مي‌دهد كه ماكسيمم ديافراگم از f/3.5 در فاصله‌ي كانوني ۱۸ ميليمتر تا f/5.6 در فاصله‌ي كانوني ۵۵ ميليمتر متغير است. زوم اين لنز ديافراگم متغيري دارد.

سمت راست

۱٫ اين لنز از يك بازه‌ي كانوني ۱۲۰-۲۴ ميليمتر برخوردار است.

۲٫ ماكسيمم ديافراگم اين لنز تنها يك عدد است (f/4). اين نشان مي‌دهد كه زوم لنز ديافراگم ثابتي دارد و در هر زومي ماكسيمم ديافراگم f/4 مي‌باشد.

منبع : http://memaritabriz.ir/

فيلترهاي لنز شيشه هاي شفاف يا نيمه شفاف يا قطعه هاي ژلاتيني هستند كه جلوي لنز نصب مي شوند. آنها از لنز دوربين محافظت مي كنند، علاوه بر آن خصوصيات نور عبوري را تغيير داده و يا افكت هاي ويژه و رنگ هاي خاص به عكس مي دهند. آنها دو نوع اساسي دارند: فيلتر هاي پيچي – فيلتر هاي كشويي.

فيلترهاي پيچي

فيلترهاي پيچي مستقيما بر سر لنز قرار مي گيرند و روي لنز پيچيده مي شوند. هر فيلتر پيچي يك قطر خاص دارد پس براي لنز هاي مختلفي (كه قطر آنها متفاوت باشد) كه داريد، به فيلتر هاي مختلفي نياز خواهيد داشت. فيلترهاي پيچي ايده آل هستند و تعويض فيلترهاي پولاريزه و UV را راحت مي كنند.

فيلترهاي كشويي

براي استفاده از فيلترهاي كشويي، يك نگه دارنده فيلتر بر روي لنز نصب مي شود و فيلتر ها داخل نگه دارنده گذاشته مي شوند. نگه دارنده ها معمولا حلقه هاي قابل تعويض دارند پس براي استفاده روي لنزهايي با قطر متفاوت مناسب خواهند بود. نگه دارنده ها معمولا سه يا چهار شيار دارند كه شما بتوانيد بيشتر از يك فيلتر روي آن ها قرار دهيد. مزيت فيلتر هاي كشويي اين است كه شما مي توانيد فيلتر هاي مناسب را به سرعت كم يا زياد كنيد و فيلتر هاي بزرگتر روي لنز هاي كوچكتر نيز به راحتي قرار مي گيرند.

فيلتر UV

فيلترهاي فرابنفش، فيلتر هاي شفافي هستند كه عبور نور فرابنفش را سد مي كنند تا حالت مه گونه اي كه در برخي عكاسي هاي طول روز ايجاد مي شود را كاهش دهند. فيلتر هاي UV بر روي نور مرئي عبوري تاثيري نخواهند داشت پس بهترين محافظ لنز شما هستند و روي نوردهي (اكسپوژر) تاثير نمي گذارند. برخي فيلتر هاي UV قوي در از بين بردن حالت مه گونه جو و كاهش دادن حاشيه هاي بنفشي كه در برخي عكس ها به وجود مي آيد بسيار موثر هستند. حاشيه ي بنفش (purple fringing) يك شبح بنفش رنگ است كه گاهي روي لبه هاي سوژه اي كه در فوكوس نيست خواهيد ديد.

فيلتر پولاريزه

فيلتر پولاريزه (پولارايزر) مي تواند روشنايي بيش از حد آسمان را تاريك كند تا تضاد بين آسمان و ابرها نمايان تر شود. مانند فيلتر UV، فيلتر پولارايزر حالت مه گونه را كاهش مي دهد، همچنين نور بازتابي خورشيد را نيز كاهش خواهد داد. عمومي ترين كاركرد اين فيلتر حذف بازتاب نور از آب و شيشه است. وقتي فيلتر به درستي زاويه دار يا چرخانده شود، مانع بازتاب نور از يك پنجره شيشه اي يا آب خواهد شد. به صورت عملي تجربه كنيد تا مطمئن شويد. دو نوع از اين فيلتر وجود دارد: خطي و دايره اي.

فيلتر تعادل رنگ

همان طور كه مي دانيد نور مرئي از طيفي از رنگ ها تشكيل شده است. اما در عكاسي مجبوريد كه تعادل رنگ سفيد (white balance) دوربين را يا براي ثبت صحيح رنگ آبي نور روز يا نارنجي متمايل به قرمز نور تنگستن تنظيم كنيد (يا موارد ديگر مثل نور فلورسنت). فيلتر هاي تعادل رنگ براي تصحيح رنگ نوري كه در عكس متفاوت ثبت مي شود به كار مي آيند ( به طور مثال نور روز سردتر است و به نظر آبي مي رسد در حالي كه نور لامپ تنگستن گرمتر است و نارنجي مايل به قرمز به نظر مي رسد). فيلتر ۸۵B (گرم كننده/نارنجي) و ۸۰A (فيلتر سرد كننده/ آبي) دو فيلتر استاندارد براي تصحيح رنگ نور (كه در عكس ثبت مي شود) هستند. فيلتر ۸۵B شما را قادر مي سازد تا در نور روز در حالي كه تعادل رنگ سفيد دوربين روي تنگستن تنظيم شده است، عكاسي كنيد. بدون اين فيلتر عكس شما يك قالب كلي آبي رنگ خواهد داشت. فيلتر ۸۰A شما را قادر مي سازد تا زير نور تنگستن با تعادل رنگ سفيد كه روي نور روز تنظيم شده عكاسي كنيد. بدون اين فيلتر، عكس شما به طور غير عادي گرم/نارنجي مايل به قرمز خواهد بود. اين روزها اينگونه فيلتر ها از رونق افتاده اند چراكه اصلاح رنگ عكس به راحتي با نرم افزارهاي پردازش تصوير مثل فوتوشاپ قابل انجام است. برخي عكاسان براي ايجاد جلوه هاي هنري از اين فيلتر ها استفاده مي كنند.

فيلتر كاهنده نور

فيلتر كاهنده نور (ND) نور ورودي به لنز را به طور يكنواختي كاهش مي دهد. فيلتر ND در مواقعي كه تضاد بين سايه ها و هايلايت ها آنقدر زياد است كه كيفيت عكس كاهش ميابد، كاربرد دارد. همچنين اين فيلتر شما را قادر مي سازد تا يك ماتي حركت (motion blur) بيشتر و همچنين جزئيات عكس زياد تري ثبت كنيد. يعني به شما اين امكان را مي دهد تا سرعت شاتر هاي كمتر يا گشودگي ديافراگم بيشتري انتخاب كنيد. متغيري در اين فيلتر وجود داشته كه ND تدريجي نام دارد. اين متغير كاهش نور ورودي را به صورت تدريجي از ۰ تا ۱۰۰ درصد در طول فيلتر تغيير مي دهد. اين فيلتر براي عكسبرداري از منظره ها و دريا پيشنهاد مي شود چرا كه مي توانيد روشنايي آسمان را در حالي كه روشنايي زمين يا دريا را تقريبا بدون تغيير نگه مي داريد، كاهش دهيد.

فيلتر مات كننده ملايم

فيلتر مات كننده ملايم (SF) شارپ بودن يا وضوح عكس را كاهش مي دهد اما نه اينقدر زياد كه قابل توجه باشد. اين فيلتر ها براي عكاسي كلوزآپ از چهره مردم مناسب است. به كمك اندكي پخش كنندگي، قسمت هايي از پوست با شرايط نامناسب با قسمت هاي سالم پوست تركيب مي شود كه در كل پوست را بهتر نشان خواهد داد. به خاطر داشته باشيد كه از اين فيلتر براي عكاسي منظره و آثار تاريخي نيز مي توانيد استفاده كنيد.

فيلتر هايي براي عكاسي سياه و سفيد

فيلترهاي خاصي براي عكاسي سياه و سفيد وجود دارند كه يك طيف خاص از نور مرئي را سد مي كنند كه در نتيجه نماي تك رنگ عكس بهبود ميابد. فيلتر هاي قرمز، نارنجي، زرد، سبز و آبي براي عكاسي سياه و سفيد موجودند. براي مثال، فيلتر قرمز ۲۵، نور قرمز را سد مي كند و نور آبي را افزايش مي دهد كه به شما آسماني عميق مي دهد. شايد يك آسمان شوم! فيلتر سبز آسمان را تاريك مي كند و شاخه و برگ هاي سبز را روشن تر مي كند تا نسبت به آسمان نمايان تر شوند (مناسب براي عكاسي از درخت). يك ايده خوب اين است كه اين فيلتر ها را به همراه تنظيم سياه و سفيد دوربين (B&W setting) امتحان كنيد تا اينكه در حالت رنگي عكس بگيريد و بعدا در نرم افزار ويرايش تصوير آن را به سياه و سفيد تبديل كنيد.

جمع بندي

فيلترهاي عكاسي به عكس هاي شما جلوه داده و حال و هواي آن ها را تغيير مي دهند. شما مي توانيد جلوه هاي مشابهي را با امكانات وسيع فوتوشاپ (يا نرم افزار هاي ويرايش تصوير ديگر) به عكستان بدهيد. اما هنگام استفاده از فيلتر مي توانيد فورا تغيير را درون نماياب دوربين خود لمس كنيد. تاثيرات اين فيلترها در حالت عكاسي سياه و سفيد بيشتر قابل ملاحظه بوده و تاثيرات دراماتيك تري روي عكس مي گذارند. به عنوان ابزار هر عكاس، تمرين و تجربه كليد گسترش توانايي هاي ذهن خلاق شماست.

منبع : https://www.pixel.ir/

يكي از اولين قوانين عكاسي اين است كه سوژه بايد واضح و شارپ باشد. اغلب دوربين هاي مدرن عكاسي چندين راه براي گرفتن عكس هاي شارپ پيشنهاد مي كنند. در اين مقاله قصد داريم تا به مهمترين تكنيك هاي فوكوس دوربين ها نگاهي بيندازيم و بهترين تنظيمات براي استفاده ي آن ها را بررسي كنيم. همچنين به چگونگي انتخاب نقطه فوكوس خودكار (AF point) و استفاده از حالت هاي فوكوس نگاهي خواهيم انداخت.

فوكوس دستي

اگرچه تقريبا همه ي دوربين هاي عكاسي جديد مي توانند به صورت خودكار فوكوس كنند (دوربين هاي Leica M9، Leica M9-P و Leica Monochrom استثنا هستند) اما آنها اغلب امكان فوكوس دستي را نيز به شما مي دهند. فوكوس دستي قطعا براي عكاسي ماكرو يك انتخاب خوب است چون اغلب دوربين ها براي قفل شدن روي سوژه هاي بسيار نزديك مشكل دارند. لنز وقتي دكمه شاتر فشرده مي شود دچار اين مشكل شده و دائم فوكوس عقب و جلو مي شود. در اين حالت تغيير حالت دوربين به فوكوس دستي و انجام كار به دست خودتان مي تواند كمتر خسته كننده باشد. به علاوه تكنولوژي نمايشگر زنده (Live View: نمايش منظره از نمايشگر دوربين به جاي نماياب، حين عكاسي) فوكوس دستي را بسيار آسان كرده است زيرا معمولا اين امكان وجود دارد كه عكس را بزرگنمايي كنيد تا نقطه مورد نظرتان را بهتر ببينيد و سپس فوكوس را روي آن تنظيم كنيد تا به طور كامل شارپ شود.

فوكوس تك عكس – Single shot autofocus

فوكوس تك عكس معمولا با single autofocus يا به طور خلاصه single AF معرفي مي شود. اين تنظيم دوربين را در حالتي قرار مي دهد كه وقتي دكمه شاتر تا نيمه فشرده مي شود روي سوژه فوكوس شده و اين فوكوس ثابت مانده تا عكس گرفته شود و دكمه شاتر رها گردد. اگر شما به فوكوس مجدد نياز داشته باشيد لازم است تا انگشت خود را از روي دكمه شاتر رها كنيد و دوباره فشار دهيد تا فوكوس مجدد انجام شود. حالت فوكوس تك عكس (single AF) براي سوژه هاي ثابت مانند منظره ها و اشياي بي جان مناسب است.

فوكوس متوالي – Continuous autofocus

وقتي اين حالت از فوكوس را انتخاب مي كنيد، دوربين تا وقتي كه دكمه شاتر تا نيمه فشرده است به فوكوس كردن خود ادامه مي دهد. اين ويژگي باعث مي شود اين حالت از فوكوس انتخاب مناسبي براي عكاسي از سوژه هاي متحرك باشد چرا كه دوربين فاصله فوكوس را متناسب با جا به جايي سوژه تنظيم مي كند. دوربين هاي حرفه اي مانند Canon EOS 7D و Nikon D7000 قابليتي دارند كه به شما امكان مي دهد نقطه ي فوكوس خودكار درون فريم عكس را مشخص كنيد كه دوربين سوژه را در آن نقطه دنبال و مرتبا فوكوس كند. برخي از دوربين ها حتي به شما اجازه مي دهند كه مشخص كنيد دوربين با چه سرعتي بايد به تغييرات سوژه واكنش نشان دهد تا از خارج شدن سوژه از فوكوس حين تغييرات سريع جلوگيري شود. حين استفاده از فوكوس متوالي معمولا پيشنهاد مي شود كه نقطه شروع فوكوس (AF point) را به صورت دستي تنظيم كنيد تا دوربين بداند كه سوژه ي هدف چيست تا بتواند آنرا دنبال كند. اگر شما به عكاسي ورزشي يا عكاسي از حركات سريع علاقه داريد مطمئن شويد كه گزينه عكاسي متوالي را در دوربين خود انتخاب كرده ايد.

انتخاب نقطه فوكوس – AF point

حين عكاسي با فوكوس اتوماتيك يكي از نقاط فوكوس فعال بايد روي سوژه باشد تا به صورت واضح درون عكس ثبت شود. به طور كلي، دو راه براي انتخاب نقطه فوكوس درون دوربين وجود دارد. راحت ترين راه اين است كه به دوربين اجازه دهيد به جاي شما تصميم بگيرد و از انتخاب خودكار نقطه فوكوس استفاده كنيد. در بسياري از موقعيت ها دوربين، خود اين كار را به خوبي انجام مي دهد و براي موقعيت هايي كه وقت زيادي براي عكاسي نداريد مناسب است. اگر چه، در اكثر مواقع دوربين شما سعي بر فوكوس كردن روي نزديك ترين سوژه به مركز فريم را دارد و براي فوكوس كردن روي سوژه هاي كوچكتر يا با جزئيات ريز خوب عمل نمي كند. به اين دلايل بهتر است اغلب خودتان درباره نقطه فوكوس تصميم بگيريد و آن را تنظيم كنيد.

انتخاب دستي نقطه فوكوس

تنظيم دستي نقطه فوكوس به شما بيشترين حد كنترل بر روي جايي كه دوربين فوكوس خواهد كرد را مي دهد. اين قابليت براي عكاسي منظره، اشيا بي جان و پرتره (وقتي كه شما زمان كافي براي انجام تنظيمات لازم را داشته باشيد) مناسب است. براي انجام اين تنظيم، دكمه انتخاب نقطه فوكوس (AF point selection) را بزنيد و حين نگاه كردن درون نماياب از كليد هاي جهت نما استفاده كنيد تا نقطه مورد نظرتان انتخاب شود. وقتي شما به نقطه ي فوكوسي رسيديد كه روي سوژه ي شما قرار دارد مي توانيد فوكوس كرده و عكس بگيريد.

تشخيص چهره

ين قابليت فوكوس معروف نوعي از انتخاب نقطه فوكوس اتوماتيك است كه در بسياري از دوربين هاي فشرده (compact) و حتي برخي دوربين هاي DSLR در حالت پخش زنده (Live View) وجود دارد. اين ويژگي با تشخيص چهره درون عكس و قرار دادن اولويت فوكوس بر روي آن كار مي كند. حالت هاي بهبود يافته در اينگونه دوربين ها وجود دارد از جمله تشخيص لبخند (Smile Shutter) كه به محض تشخيص لبخند سوژه عكس را ثبت مي كند. (اين حالت با هر لبخندي كار نمي كند ولي مي تواند بسيار كارا باشد.) برخي دوربين ها نيز مي توانند تنظيم شوند كه يك چهره خاص را در ميان جمعيت تشخيص دهد و روي آن فوكوس كند. اين قابليت مي تواند در هنگام عكاسي از جشن تولد وقتي فرزندتان در بين ديگر بچه ها قرار دارد، يا رويداد هاي ديگر وقتي سوژه ي شما با ديگران احاطه شده است، بسيار مفيد باشد. وقتي حالت تشخصي چهره فعال باشد اطراف چهره ها يك كادر ظاهر مي شود تا شما از اينكه آنها شناسايي شده اند با خبر شويد. تا نيمه فشردن كليد شاتر باعث مي شود تا چهره هاي شناسايي شده فوكوس شوند و دوربين آماده گرفتن عكس شود. همان طور كه تصور كرده ايد، تشخيص چهره براي مهماني ها و گردهمايي هاي اجتماعي وقتي شما ميخواهيد تصوير تعداد زيادي از مردم را بگيريد بسيار مفيد خواهد بود.

تكنيك فوكوس و تركيب بندي مجدد

اگرچه اكثر دوربين هاي ديجيتال مجموعه اي از نقاط فوكوس را به شما پيشنهاد مي كنند كه مي توانيد نقطه اي را كه روي سوژه ي شما مي نشيند انتخاب كنيد، گاهي اوقات ممكن است نقطه ي دقيقي كه نياز داشته باشيد وجود نداشته باشد. در اين مواقع تكنيك «فوكوس و تركيب بندي مجدد» كاملا مفيد است. اين تكنيك مي تواند سريع تر از انتخاب نقطه فوكوس باشد حتي اگر نقطه ي فوكوسي روي سوژه موجود باشد. تصور كنيد براي مثال نقطه فوكوس مركزي انتخاب شده اما سوژه شما در گوشه اي از تصوير قرار گرفته باشد. تنها لازم است كه دوربين را جا به جا كنيد تا نقطه فوكوس روي سوژه قرار بگيرد و سپس كليد شاتر را تا نيمه فشار دهيد بنابراين دوربين روي سوژه فوكوس مي كند. حالا، همين طور كه كليد شاتر تا نيمه فشرده نگه داشته ايد تا فوكوس ثابت بماند، دوربين را جابجا كنيد تا سوژه در همان مكاني كه مي خواهيد قرار بگيرد، تركيب بندي مناسبي پيدا كند و سپس كليد شاتر را تا انتها فشار دهيد تا عكس ثبت شود. وقتي از اين تكنيك استفاده مي كنيد اين نكته كليدي است كه دوربين روي حالت فوكوس تك عكس (single AF) قرار داشته باشد. اگر دوربين روي حالت فوكوس متوالي قرار داشته باشد، دوربين هنگام جابجا كردن آن دوباره فوكوس انجام مي دهد و فوكوس از روي سوژه مورد نظرتان جابجا مي شود.

فوكوس با دكمه پشتي

راه معمول براي فوكوس كردن فشار دادن دكمه شاتر تا نيمه است ولي تعدادي از دوربين ها يك دكمه براي فوكوس كردن دارند كه مي توانيد اين دكمه را بدون ريسك گرفته شده عكس به صورت ناخواسته فشار دهيد. اين تكنيك به خصوص هنگام استفاده از سوژه هاي متحرك مفيد است كه شما مي توانيد اين دكمه را بدون قفل شدن تنظيمات نوردهي فشار دهيد و فوكوس كنيد و سوژه را دنبال كنيد تا جايي كه ميخواهيد از سوژه عكس بگيريد و كليد شاتر را فشار دهيد. اين تكنيك به شما كمك مي كند تا سوژه را شارپ ببينيد و عكس را وقتي بگيريد كه تركيب بندي و نور مناسب باشد.

همچنين اگر چيزي به درون كادر آمد، به طور مثال آمدن بازيكن ديگر هنگام عكسبرداري ورزشي، شما بتوانيد فوكوس كردن را با برداشتن انگشتتان از روي دكمه مربوطه متوقف كنيد اما به عكس گرفتن ادامه دهيد. فوكوس با دكمه پشتي همچنين براي عكاسي از سوژه هايي مثل گل يا گياه كه كمي با نسيم جابجا مي شوند مناسب است. اگر دكمه شاتر، فوكوس خودكار را كنترل نكند، هر بار كه دكمه شاتر فشرده مي شود، دوربين براي فوكوس كردن وقت را هدر نخواهد داد و فقط صبر مي كنيد تا سوژه در محل مورد نظرتان قرار بگيرد و آنگاه عكس مي گيريد.

انباشتن فوكوس – Focus Stacking

اين يك تكنيك ديجيتالي است كه به وسيله آن چنيدن عكس گرفته شده با فوكوس هاي متفاوت، درون يك عكس ادغام مي شوند كه اين عكس از پيش زمينه تا پس زمينه واضح و شارپ خواهد بود. اگر چه ممكن است اين تكنيك در عكاسي منظره استفاده شود ولي كاربرد اصلي آن در عكاسي ماكرو مي باشد زيرا كه عمق ميدان وقتي سوژه به لنز نزديك مي شود بسيار كم است. در حالي كه دوربين به طور ثابت روي سه پايه قرار دارد، اولين عكس را با فوكوس بر روي جلوترين قسمت صحنه بگيريد. سپس بدون جابجايي دوربين مرحله به مرحله كمي فوكوس را به درون صحنه جابجا كنيد و دوباره عكس بگيريد. اين كار را تا فوكوس شدن دورترين بخش از صحنه ادامه دهيد. حالا تمام عكس ها مي توانند در يك عكس تماما واضح ادغام شوند. اين كار به طور دستي با هر نرم افزار ويرايش تصوير كه از لايه ها پشتيباني مي كند مي تواند انجام شود. Photoshop Element به طور مثال خوب است. در عين حال اين كار به صورت خودكار با استفاده از نرم افزار هايي مثل Combine ZM، كه به صورت مجاني براي دانلود و استفاده وجود دارد يا ابزار Photo Merge از نرم افزار Photoshop قابل انجام است.

منبع : https://www.pixel.ir/

احتمالا بارها و بارها شنيده ايد كه بايد در حالت RAW عكاسي كنيد. اما مي دانيد اين چرا مهم است؟ و واقعا چه چيزي براي عكس هاي شما فراهم مي كند؟ بياييد با هم از اين ماجرا سر در بياوريم. اول از همه، RAW چيست؟ RAW يك فرمت ذخيره سازي فايل است كه تمام اطلاعات به دست آمده از طريق سنسور دوربين در هنگام گرفتن عكس را ثبت مي كند. هنگام عكاسي با فرمتي مثل JPEG اطلاعات عكس فشرده مي شود و بخشي از دست مي رود. به خاطر اينكه در RAW هيچ فشرده سازي رخ نمي دهد، شما قادر به توليد عكس هاي با كيفيت تري هستيد علاوه بر اينكه تصحيح مشكلات عكس در صورت عكاسي JPEG احتمالا غير ممكن خواهد بود. خوشبختانه خيلي از دوربين هاي امروزي مي توانند با فرمت RAW عكس بگيرند حتي دوربين هاي ببين و بگير! پس حتي اگر از يك دوربين كامپكت استفاده مي كنيد احتمالا قادر به استفاده از مزيت هاي فرمت RAW خواهيد بود (كافي است راهنماي دوربين‌تان را چك كنيد تا بفهميد!).

ثبت بيشترين سطح كيفيت

اين يكي از بزرگترين مزيت هاست. وقتي با فرمت RAW عكاسي مي كنيد، شما “همه” اطلاعات سنسور را ذخيره مي كنيد. اين امر بيشترين كيفيت فايل را ايجاد مي كند. و وقتي اين قابليت همراه عكس هاي فوق العاده شما مي شود، به بيشترين كيفيت دست ميابيد. به اين نكته توجه كنيد: همه ي دوربين ها به صورت فني در حالت RAW عكاسي مي كنند. بله، اين واقعيت دارد. تفاوت اينجاست كه وقتي با فرمت JPEG عكاسي مي كنيد، دوربين پردازش خودش را براي تبديل RAW به JPEG انجام مي دهد. به هر حال، دوربين شما نه تنها به باهوشي مغزتان نيست، بلكه به قدرتمندي كامپيوتر شما هم نيست. وقتي RAW عكس بگيريد، مي توانيد آن پردازش را خودتان انجام دهيد. شما مي توانيد تصميم بگيريد عكستان چگونه به نظر برسد و راهي براي نتيجه هاي بهتر پيدا كنيد.

ضبط سطوح بالاتري از روشنايي

سطوح روشنايي تعداد مرحله هاي بين سياه تا سفيد در يك عكس هستند. اگر بيشتر باشند، تغيير تن رنگ ها ملايم تر مي شود كه ملايمتر بودن بهتر بودن عكس را نتيجه مي دهد.

JPEG 256 سطح روشنايي را ثبت مي كند در حالي كه RAW بين ۴۰۹۶ تا ۱۶۳۸۴ سطح روشنايي را درون خود ثبت مي كند. اين امر با مفهوم «بيت» توجيح مي شود. JPEG به صورت ۸ بيتي ذخيره مي شود ولي RAW به صورت ۱۲ يا ۱۴ بيت ذخيره مي گردد. اينجا كاربرد بيت معنا پيدا مي كند! تاثير اين ويژگي بر روي عكس شما بسيار زياد است. آن سطوح اضافي نور شما را قادر به تنظيمات بيشتر (ميزان روشنايي، سياهي، كنتراست و …) بر روي عكستان بدون كاهش محسوس كيفيت مي كند.

همچنين جلوگيري از پوستري شدن (Posterization) عكس در اين حالت راحت تر است. پوستري شدن حالتي است كه معمولا در آسمان شفاف مشاهده مي كنيد و در پرينت عكس هايتان واقعا بد به نظر مي رسد!

سادگي در تصحيح نوردهي بيش از حد و نوردهي ناكافي

بديهي است كه شما هنگام عكاسي سعي در ثبت بهترين نوردهي مي كنيد. اما برخي مواقع همه چيز سريع اتفاق مي افتند (مثلا هنگام عكاسي از مراسم عروسي!) پس شما مي مانيد و عكس هايي كه بيش از حد (overexposed) يا به ميزان ناكافي (underexposed) نوردهي شده اند. با قابليت RAW شما اطلاعات اضافي در فايل عكس خواهيد داشت، پس تصحيح عكس بدون افت كيفيت زياد خيلي آسان تر خواهد بود. همچنين مي توانيد مقدار بيشتري از روشنايي ها و سايه ها را بازيابي كنيد. اين خيلي خوب است.

سادگي در تنظيم تعادل رنگ سفيد – white balance

هنگام عكاسي در حالت JPEG تنظيمات تعادل رنگ سفيد به عكس اعمال مي شوند. شما بعد از آن به سادگي قادر به تنظيم مجدد نيستيد. با عكاسي در فرمت RAW نيز تعادل رنگ سفيد ثبت مي شود ولي به خاطر وجود مقدار زيادي داده درون فايل عكس شما به راحتي مي توانيد آنرا دوباره تنظيم كنيد. يك رنگ آميزي و WB عالي براي خلق يك عكس فوق العاده ضروري است و عكاسي RAW شما را قادر مي سازد كه تنظيمات را راحت تر و سريع تر انجام دهيد و علاوه بر آن نتيجه بهتري بگيريد.

گرفتن جزئيات بهتر

وقتي RAW عكاسي مي كنيد به قابليت هايي چون شارپ سازي (sharpening) و كاهش نويز (noise reduction) در نرم افزار هايي مثل Lightroom دسترسي خواهيد داشت كه اين قابليت ها بسيار قوي تر از آنچه در دوربينتان وجود دارد عمل خواهند كرد. به علاوه، اين قابليت ها هميشه در حال بهتر شدن هستند، پس در آينده مي توانيد دوباره به سراغ عكس هاي RAW خود رفته و از آن مزيت ها استفاده كنيد.

بهره بري از ويرايش غير مخرب

وقتي به يك عكس RAW تنظيماتي اعمال مي كنيد، در واقع فايل اصلي را هيچ تغييري نمي دهيد. كاري كه مي كنيد اين است كه دستورالعمل هايي براي چگونگي ذخيره عكس به صورت JPEG يا TIFF مي سازيد. شگفتي آن در اين است كه شما هرگز نگران خراب شدن يك عكس، به طور اتفاقي ذخيره شدن تغييرات بر روي عكس، يا قادر نبودن به بازگشت و تغيير دوباره آن نخواهيد بود. شما هميشه مي توانيد از اول همه تنظيمات را اعمال كنيد.

هر بار كه JPEG ها را باز كرده، تغييرشان مي دهيد و دوباره ذخيره مي كنيد، افت كيفيت پيدا مي كنند. بله حقيقت دارد. به همين خاطر JPEG به عنوان فرمت داراي اتلاف (lossy) شناخته مي شود. پس اگر مي خواهيد كيفيت اصلي كار را از دست ندهيد، هر بار كه فايل JPEG را ويرايش مي كنيد، عكس را تكثير كنيد و روي نسخه جديد تغييرات خود را اعمال كنيد تا نسخه با كيفيت بهتر از دست نرود.

پرينت بهتر

به خاطر درجه بندي بهتر تن ها و رنگ ها شما مي توانيد پرينت هاي بهتري از يك عكس RAW بگيريد. با اينكه هر روز تعداد بيشتري از مردم، به صورت ديجيتال عكاسي مي كنند ولي پرينت با كيفيت هنوز هم مهم است. با استفاده از فرمت RAW حالت نواري تن هاي رنگ كه در پرينت ايجاد مي شود را كمتر خواهيد داشت.

انتخاب فضاي رنگ در خروجي
فضاي رنگ خود يك بحث پيچيده است، اما در اينجا اشاره اي سريع به آن مي كنيم. با عكاسي RAW شما مي توانيد هر فضاي رنگي را هنگام خروجي گرفتن انتخاب كنيد، پس شما بسته به موقعيت مي توانيد آنرا تنظيم كنيد!

آيا عكس بر روي وب قرار مي گيرد؟ پس در فضاي رنگ sRGB خروجي بگيريد تا مطمئن شويد بهترين سازگاري را با همه مرورگر ها خواهد داشت.

آيا فايل به يك مشتري تحويل مي گردد؟ آن را در فضاي رنگ معمول Adobe RGB 1998 ذخيره كنيد.

آيا وسيع ترين فضاي رنگ را مي خواهيد؟ از ProPhoto RGB استفاده كنيد. اصولا فضاهاي رنگ متفاتي وجود دارند كه براي شرايط متفاوت مناسب اند و وقتي شما با فرمت RAW عكاسي مي كنيد، يك عكس واحد داريد كه به هر يك از اين فضاهاي رنگ مي تواند خروجي شود. عالي است.

بهتر كار كردن با دسته هاي بزرگ عكس
كار با دسته هاي بزرگ عكس وقتي با نرم افزارهايي مثل Lightroom يا Apreture كار مي كنيد آسان تر است. آنها براي پردازش گروهي فايل هاي RAW طراحي شده اند. فوتوشاپ از اين دسته مستثني است چون براي ويرايش تك عكس طراحي شده است. به منظور استفاده از تمام قابليت هاي نرم افزار هاي Lightroom يا Aperture بايد RAW عكاسي كنيد.

اين يك انتخاب حرفه اي است

عكاسان حرفه اي بايد براي مشتري هايشان بيشترين كيفيت ممكن را فراهم كنند. مشكلاتي از جمله نواري شدن عكس و روشنايي هاي برجسته در هنگام ارائه پرينت به مشتري مسائل بزرگي هستند. به دست آوردن تناسب رنگ مناسب و انتخاب فضاي رنگ نيز براي هر موقعيتي بسيار حياتي است. با عكاسي RAW شما كنترل را به دست مي گيريد و قادر به مديريت اين مشكلات به منظور ايجاد بهترين نتيجه ممكن خواهيد شد. امروزه برخي دوربين هاي كامپكت نيز قادر به عكاسي RAW هستند، پس تازه كارها هم مي توانند از مزيت هاي اين انتخاب حرفه اي بهره ببرند تا فايل ها و پرينت هاي بهتري داشته باشند. معامله خوبي است.

مشكلات و راه حل ها

براي هر قابليتي نقاط مثبت و منفي وجود دارد پس RAW نيز تعدادي ويژگي بد خواهد داشت. ما در باره آنها و همچنين تعدادي راه حل براي آنها صحبت خواهيم كرد.

نياز به ويرايش
استدلال رايج بر عليه عكاسي RAW اين است كه چون اين فايل ها نياز به ويرايش دارند، در مجموع عكاسي آنها بيشتر از JPEG زمان خواهد گرفت. اگر شما نخواهيد هيچ گونه ويرايشي بر روي عكس هاي JPEG خود اعمال كنيد شايد اين حرف درست باشد. اما، اكثر عكاسان حداقل سطوح پاييني از ويرايش را به عكس خود اعمال مي كنند، پس اين استدلال سست و بي پايه خواهد بود.

وقتي به اين نكته اين حقيقت را هم اضافه كنيد كه تنظيماتي چون WB و ويرايش هايلايت ها، در فايل هاي RAW بسيار سريع تر است، به نظر مي رسد عكاسي RAW سريع تر از عكاسي JPEG باشد!! پس با عكاسي RAW شما به راحتي مي توانيد به JPEG خروجي بگيريد، همچنان كه مي توانيد به ديگر فضاهاي رنگ خروجي بگيريد. اگر واقعا بخواهيد مي توانيد دوربين خود را تنظيم كنيد كه به طور همزمان RAW و JPEG عكاسي كند! RAW قابليت هاي بيشتري در اختيار شما قرار مي دهد و روندي به سريعي JPEG، اگر سريع تر نباشد، در اختيار شما قرار مي دهد.

اشغال فضاي بيشتر

از آنجايي كه RAW اطلاعات فشرده نشده را شامل مي شود، ۲ تا ۳ برابر بزرگتر از JPEG خواهد بود. اين قطعا نگراني بزرگ عكاسان به خصوص كساني كه زياد عكس مي گيرند است. اما در طول چند سال گذشته قيمت هارد ها واقعا كاهش پيدا كرده و آنها به طور فزاينده اي مقرون به صرفه هستند.

بيايد يك هارد ۱TB را بررسي كنيم. هارد ۱ ترابايت حدود ۵۵ دلار قيمت دارد اگر يك فايل JPEG بزرگ حدود ۸MB باشد، شما مي توانيد ۱۲۵۰۰۰ عكس درون آن با هزينه ۰٫۰۰۰۴۴ دلار براي هر عكس جا دهيد. اگر يك فايل RAW حدود ۳۰MB باشد، شما مي توانيد ۳۳۳۳۳ عكس با هزينه ۰٫۰۰۱۶۵ دلار براي هر عكس درون آن جا دهيد. اگر چه شما تعداد كمتري عكس RAW مي توانيد ذخيره كنيد ولي هزينه ذخيره هر عكس براي دو حالت به اندازه كافي كم هست كه مشكلي به وجود نياورد! اين مي تواند يك ايده اي خوب باشد كه همه ي عكس هايتان را در يك هارد قرار ندهيد. همه ي تخم مرغ هاي عكاسيتان را درون يك سبد نگذاريد!! براي مموري كارد ها هم داستان همين گونه است. آنها هم قيمتشان در حال پايين آمدن است. در كل، بله، فايل هاي RAW بزرگترند و فضاي بيشتري مي گيرند. اما اين به خاطر كيفيت بالاتر آنهاست. با هزينه ۰٫۰۰۱۲۱ دلار بيشتر براي هر عكس، عكس هاي با كيفيت تري داشته باشيد.

منبع : www.pixel.ir

مشكلات و اشتباهات مشخصي در عكاسي وجود دارند كه معمولا نه تنها براي عكاسان تازه كار، بلكه گاهي براي عكاسان باتجربه نيز رخ مي دهند. خبر خوب اين است كه مي توانيد با اندكي بيشتر دانستن در موردشان از آن ها جلوگيري كنيد.

۱عكس هاي مات

رايج‌ترين گلايه عكاسان آماتور، تار شدن عكس آنها است. پاسخ ساده‌اي به اين مشكل وجود دارد: معمولا نور كافي به حسگر دوربين نمي‌رسد در نتيجه دوربين براي ثبت يك تصوير واضح يا شارپ به زحمت مي‌افتد. راه‌هاي مختلفي براي حل اين مشكل وجود دارد، مثل استفاده از سه پايه يا تك پايه (داشتنش در شرايط كم نور ضروري است)، انتخاب تنظيمات ISO بالاتر براي سرعت بيشتر شاتر يا استفاده از فلاش براي ثابت كردن هرگونه حركت در عكس.

۲تضاد زياد

تصويري كه تضاد يا كنتراست زيادي دارد يعني عكسي كه بين نواحي روشن (پرنور) و تاريك آن (مثل سايه) تمايز زيادي وجود دارد. اين مشكل در روزهاي آفتابي به وفور ديده مي‌‌شود. براي حذف نواحي سايه‌دار از فلاش استفاده كنيد و يك يا دو پله نوردهي را كمتر كنيد و ببينيد در نتيجه كار شما چه تغييري در مقايسه با حالت قبل كرده است. اگر نمي دانيد نوردهي چيست يا مي خواهيد در مورد آن بيشتر بدانيد اين مطلب كه به تعريف نوردهي مي پردازد را مطالعه نماييد. درك نوردهي – همراه با توضيح ISO، دريچه ديافراگم و سرعت شاتر

۳چشم قرمز

عليرغم اين كه چشم قرمز را مي‌توان به سادگي و با استفاده از يك نرم افزار ويرايش عكس مثل فتوشاپ اصلاح كرد، اما پيشگيري از رخ دادن آن در همان ابتداي عكس گرفتن بهتر است. چشم قرمز زماني رخ مي‌دهد كه افراد با چشم روشن جلوي فلاش دوربين قرار مي‌گيرند و شبكيه چشم نور فلاش را بازمي‌گرداند. مي‌توانيد با استفاده نكردن از فلاش دروني دوربين تا جاي ممكن، از بروز اين پديده جلوگيري كنيد. بسياري از دوربين‌ها نيز حالت حذف قرمزي چشم خودكار دارند؛ از آن استفاده كنيد. تكنيك ديگر قابل استفاده اين است كه به سوژه بگوييد به جايي غير از لنز دوربين نگاه كند تا بازتاب نور در چشمش در لنز نيافتد. آخرين روش هم اين است كه اگر بتوان اتاق را كمي روشن‌تر كرد، مردمك چشم به دليل وجود نور بيشتر در محيط تنگ تر خواهد شد. اگر چه اين روش در بيشتر مواقع عملي نيست.

۴مغايرت رنگي

غايرت رنگي يا بهم ريختگي رنگ‌ها نيز مشكل رايج و معروفي در عكاسي ديجيتال است. در عكاسي ديجيتال مي‌توانيم از تنظيمات تعادل رنگ سفيد (WB – White balance) براي مقابله با اين مشكل استفاده كنيم. حالت خودكار يا تنظيمات WB بهينه را براي اين حالات انتخاب كنيد. به عنوان مثال تصاوير داخل خانه معمولا به نارنجي مي‌گرايند چراكه لامپ حبابي تنگستن گرما يا نور نارجي رنگ ساتع مي كند. تنظيم تنگستن (tungsten) در اين مثال با اضافه كردن نور آبي باعث توازن رنگ ها در عكس مي شود.

۵كمتر، بهتر است

هنگام كادربندي و تركيب چيني عكس، مي‌خواهيم چيز جالبي را ايجاد كنيم كه به چشم خوش‌آيند باشد اما در عين حال چيز هايي كه حواس مخاطب را پرت مي‌كنند، در عكس قرار نگيرند. در حالت عادي يك نقطه كانوني كافي است. اگر نقطه كانوني را در زمينه داشته باشيد و در جلوي تصوير مثلا يك صخره موجب پرت شدن حواس بيننده شود، بهتر است با زوم كردن عكس را كراپ كنيد كه اين شي ناخواسته از عكس خارج شود. نكته اصلي داشتن عكسي است كه چشم در آن به خودي خود به سمت سوژه اصلي برود.

۶سوژه دور است

در تمام عكس هايي كه مي‌گيريم، مي‌خواهيم چيزي جذاب را در كادر قرار دهيم. اگر سوژه بيش از حد دور باشد، اثر خاصي روي بيننده نخواهد گذاشت. مي‌توانيد با استفاده از يك لنز تله فوتو (telephoto ) با كيفيت زوم كنيد يا مي‌توانيد عكس را بعدا كراپ كنيد. به خاطر داشته باشيد كه تصوير را همواره در بالاترين رزولوشن بگيريد وگرنه كراپ كردن عكس موجب كاهش كيفيت آن خواهد شد.

۷رزولوشن يا وضوح پايين

عكاسي با رزولوشن پايين شما را قادر به ذخيره سازي تعداد بيشتري تصوير روي حافظه جانبي دوربين خواهد كرد اما اين اصلا فكر خوبي نيست. استفاده از تنظيمات وضوح پايين به معني از دست دادن كيفيت عكس است و شما قادر به چاپ تصاوير در ابعاد بزرگ نخواهيد بود. علاوه بر اين هر بار كه شما يك تصوير را به صورت JPEG ذخيره مي‌كند اندكي كيفيت آن كاهش مي‌يابد. اگر از ابتدا با فايلي كوچك آغاز كنيد، قدرت مانور شما در ويرايش بسيار محدود مي شود. به جاي اين كار كارت حافظه جانبي بيشتري خريداري كنيد و تصاوير خود را با رزولوشن بالا بگيريد و از عكس‌هاي با كيفيت پايين، دوري بجوييد!

۸نويز زياد

نويز ديجيتال مثل دانه هايي است كه روي نگاتيو يا فيلم تشكيل مي شوند. هر چه ISO استفاده شده در عكاسي بالاتر باشد، ميزان اين نويز نيز بيشتر خواهد بود و در نتيجه هر چه تصوير را بزرگتر كنيد نويز بيشتري مشاهده خواهيد كرد. عكس هايي كه در شب گرفته مي‌شوند معمولا در معرض نويز هستند چرا كه دوربين تلاش مي‌كند كه جزييات عكس را ثبت كند. به منظور كاهش نويز از بالاترين كيفيت عكس موجود استفاده كنيد، از سه پايه براي عكاسي استفاده كنيد و پايين‌ترين ميزان ISO را بدون تار شدن عكس مورد استفاده قرار دهيد.

۹عكس هاي كم نور

يك عكس كم نور، تاريك است چرا كه نور كافي در هنگام گرفتن عكس به حسگر دوربين نرسيده است. اگر در LCD دوربين ديديد كه يك تصوير پر از سايه و با نوردهي كم است، سعي كنيد دريچه ديافراگم را كمي باز تر كنيد تا نور بيشتري به داخل آن برسد. همچنين مي‌توانيد نوردهي (EV – Exposure value) دوربين‌هاي DSLR را تنظيم و با انتخاب علامت + نور بيشتري اضافه كنيد (افزايش هاي نيم درجه اي را امتحان كنيد).

۱۰نوردهي زيادي

اگر عكس شما بسيار نوراني است و در عوض جزئيات روي آن كمتر نمايش داده شده است، نوردهي زيادي روي آن رخ داده است؛ يعني نور بيشتر از حد نياز به حسگر دوربين رسيده است. نوردهي زيادي را مي‌توان در نور زياد روز يا در سوژه‌هاي رنگ روشن ديد. به منظور اصلاح اين مورد سعي كنيد نوردهي (EV) را نيم يا يك پله پايين بياوريد و ببينيد كه آيا جزئيات بيشتري مشاهده مي‌شود يا خير. براي نتايج دقيق تر از نورسنجي نقطه‌اي استفاده كنيد – يك ناحيه خاكستري متوسط را راهنماي كار آن قرار دهيد.

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان