مباني دوربين ديجيتال

جمع آوري محتواي روز

مباني دوربين ديجيتال خود را بياموزيد



مباني دوربين ديجيتال خود را بياموزيددوربين ديجيتال (DSLR) خريده ايد؟ در ادامه شما را با چگونگي كاركرد دوربين هاي ديجيتال و بخش هاي مهم آن ها آشنا مي كنيم.تنظيمات دوربيناز ابتداي طلوع عكاسي، دوربين‌ها تصاوير را روي صفحات شيشه‌اي يا فيلم ثبت و نگهداري مي‌كردند. امروزه دوربين‌هاي ديجيتال تصاوير را روي قطعه هوشمندي از تكنولوژي ذخيره مي‌كنند – حسگر تصوير (image sensor). هر حسگر تصوير متشكل از ميليون‌ها ديود نوري حساس به نور است كه روي يك شبكه قرار گرفته‌اند و هر ديود نوري بخش كوچكي از تصوير را به عنوان يك متغير عددي مربوط به سطح روشنايي همان نقطه دريافت و ذخيره‌سازي مي‌كند. حسگرهاي تصوير چه از نوع CCD و چه از نوع CMOS باشند، از دوربين به دوربين متفاوت خواهند بود اما اساس كاري همه آنها مشابه است. هنگام خريد يك دوربين بايد به اندازه سنسور توجه بيشتري كرد زيرا از عدد مگاپيكسل اهميت بيشتري دارد. چرا كه هرچقدر مگاپيكسل بالا باشد، پيكسل ها در يك سنسور كوچك قادر به ثبت نور زيادي نيستند، براي اين است كه مي بينيم دوربين هاي موبايل قادر به گرفتن عكس هايي به خوبي دوربين هاي DSLR نيستند.
لنز يك المان نوري است كه از شيشه، پلاستيك با كيفيت بالا يا سراميك ساخته مي‌شود كه نور را جذب و روي يك نقطه كانوني جمع مي كند. اگر به دنبال سادگي استفاده هستيد، از دوربين‌هاي ببين و بگير (point-and-shoot) استفاده كنيد كه لنز هاي ثابت و غير قابل تعويض دارند. اما اگر به كيفيت عكسي كه مي گيريد اهميت مي‌دهيد، روي يك دوربين SLR ديجيتال (DSLR) سرمايه‌گذاري كنيد و از لنزهاي قابل تعويض و تغيير نيز بهره بجوييد. لنزهاي قابل تعويض براي شما امكان كنترل بيشتري روي عكس، فراهم مي آورند و مي‌توانيد با استفاده از آنها خلاقيت بيشتري در مقايسه با دوربين‌هاي ببين و بگير نشان دهيد. در يك كلام دوربين‌هاي DSLR عكس‌هاي حرفه‌اي تري خواهند گرفت.
"لنز هاي قابل تعويض روي دوربين نصب مي شوند (۱) . يك آينه مكانيكي كه بالا و پايين مي آيد (۲) نور را از لنز با زاويه ۴۵ درجه اي به يك صفحه مات متمركز كننده (۵) تابانده كه اين نور از يك عدسي متراكم كننده (۶) گذشته و به (۷) pentamirror مي رسد كه اين قطعه، تصوير واژگون در اثر تابيده شدن در آينه را براي درست ديده شدن در چشمي نماياب دوربين (۸) تصحيح مي كند. براي گرفتن عكس، آينه در جهت نشان داده شده به بالا مي پرد. صفحه شاتر مقابل سنسور(۳) باز شده و تصوير روي سنسور (۴) تابيده و ثبت مي شود. بعد از آن شاتر بسته شده و آينه به زاويه ۴۵ درجه باز مي گردد”
دوربين‌هاي DSLR تنوعي از حالات مختلف عكاسي را در اختيار شما مي‌گذارند كه به كمك آنها در خصوص تصميم‌گيري خودكار دوربين، دست شما بازتر خواهد بود. خوشبختانه اين دوربين‌ها داراي حالات نيمه خودكار و دستي نيز هستند كه تنظيمات بيشتر را براي كاربردهاي فني‌تر و خلاقانه‌تر در دستان عكاس قرار مي‌دهند.در حالت PROGRAM دوربين اكسپوژر را تنظيم مي‌كند اما خود عكاس مي‌تواند تعادل رنگ سفيد، ISO، فوكوس و نورسنجي را انجام دهد. دو حالت وجود دارند: ۱) عكاسي با اولويت شاتر (TV) كه در آن عكاس سرعت شاتر را تنظيم مي‌كند و دوربين اندازه دريچه ديافراگم (aperture) را مشخص مي‌كند. اين تنظيم دست عكاس را در چگونگي ثبت حركت باز مي گذارد. ۲) اولويت دريچه (AV) كه عكاس در آن اندازه دريچه ديافراگم را دستي وارد مي‌كند و دوربين سرعت شاتر را به صورت خودكار در نظر مي‌گيرد. اولويت دريچه به عكاس اجازه كنترل عمق ميدان (Depth of field) را در عكس مي‌دهد.
فلاش داخلي در تمام دوربين‌هاي ديجيتال وجود دارد. محاسبه‌گر داخلي دوربين نياز به فلاش را با اندازه‌گيري ميزان اكسپوژر، فوكوس و سيستم زوم تعيين مي‌كند. در دوربين‌هاي كامپكت (compact cameras) فلاش داخلي در يك همزماني خوب با شاتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد اما دقت كافي در زمان روشن شدن فلاش و همچنين محاسبه دقيق در خصوص ميزان نور آن، امر دشواري است. اين مورد خود مي‌تواند موجب گرفتن عكس‌هاي رنگ پريده نيز شود. دوربين‌هاي DSLR داراي فلاش‌هاي بازشونده (pop-up flash) هستند كه براي توازن در استفاده مي‌توانند به اشكال مختلف تنظيم شوند؛ علاوه بر اين شدت نور آنها نيز با توجه به نور كل صحنه قابل تغيير مي‌باشند. دوربين‌هاي DSLR امكان استفاده‌هاي خوش‌آيندتر و هنري‌تري از فلاش را به عكاس مي‌دهند.
اكثر دوربين‌هاي ديجيتال داراي دو سيستم براي نظاره كردن هستند – يك نماياب اپتيكال و يك نماياب الكترونيكي (نمايشگر ال سي دي). در حالي كه هر دوي اين صفحات به شما چيزي را نشان ‌مي‌دهند كه لنز در حال مشاهده آن است، اما نماياب الكترونيكي مي‌تواند چيزهاي ديگري را نيز در خصوص طبيعت عكس ديجيتالتان به شما بگويد. يكي از جاهايي كه نماياب الكترونيكي كارآمدتر از نماياب اپتيكال است، تعيين تعادل رنگ است. نماياب الكترونيكي به شما نشان خواهد داد كه در كدام نقاط تصوير دچار نور بيش از اندازه خواهد شد (و اگر مايل هستيد مي‌توانيد آنها را جبران كنيد). نكته با ارزش اين است كه اين اطلاعات به صورت همزمان با تغيير محيط تغيير خواهند كرد. نماياب اپتيكال شما را مستقيما در مقابل دنياي مكانيكي دوربين قرار مي‌دهد و به شما حس بهتري از تركيب عكس خواهد داد، چرا كه شما از اين طريق دقيقا همان چيزي را مي‌بينيد كه لنز مي‌بيند، نه يك تخمين الكترونيكي از آن را.

 

 

 

 

 

 

منبع : صبحانه پرس